Rene de Clercqlaan, Leuven

Rene_de_Clercqlaan

René de Clercq (Declercq) (1877-1832) was een auteur van wie de gedichten door diverse componisten getoonzet zijn. De Clercq studeerde Germaanse filologie aan de universiteit van Gent. Hij engageerde zich voor de Vlaamse zaak. Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt hij activist, waardoor hij na de oorlog naar Nederland vlucht.

De Clercq schreef proza, poëzie en toneelstukken. Een aantal van zijn gedichten lieten zich door hun eenvoud in vorm en inhoud uitstekend toonzetten (onder anderen door Emiel Hullebroeck of Jef Van Hoof): onder meer Tineke van Heule, Daar is maar één Vlaanderen, De gilde viert, Moederke alleen. Deze liederen pasten in de liedbeweging die middels een Nederlandstalig repertoire het Vlaams engagement wilde aanwakkeren.

Rene de Clercqlaan (Leuven) op Google maps

Tineke van Heulestraat, Gent (Gentbrugge)

tineke_van_heule

Tineke van Heule is de titel en de hoofdfiguur van een lied waarvan de tekst geschreven is door René De Clercq (1877-1932) en de melodie gecomponeerd is door de in Gentbrugge geboren Emiel Hullebroeck (1878-1965). Beiden waren zeer actief in de Vlaamse Beweging. Het lied verscheen Hullebroecks 9de reeks liederen (eind 19de eeuw). Deze liedbundels, voor een breed publiek geschreven, waren zeer populair.
Het lied schetst een arme maar hardwerkende, immer goedgeluimde jonge vrouw die als meid op een boerderij in dienst is. De verteller (de zoon des huizes) waardeert deze eigenschappen en wil haar ten huwelijk vragen ondanks haar arme afkomst. Het fictief personage Tineke van Heule groeide uit tot een folkloristische figuur.

Tineke van Heulestraat op Google maps

Emiel Hullebroeckstraat, Melle

Afbeelding

Emiel Hullebroeck (Gentbrugge, 1878 – Liedekerke, 1965) was componist en dirigent. Hij studeerde orgel, harmonie en fuga aan het Koninklijk Conservatorium van Gent. Na zijn studies gaf hij privélessen en dirigeerde hij koorverenigingen. In 1899 stichtte Hullebroeck het Gentse A-Capellakoor voor geschoolde stemmen, waarmee hij vooral ‘oude muziek’ bracht van polyfonisten zoals Palestrina. Het koor bestond tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, en kende internationale successen. Daarnaast organiseerde Hullebroeck tussen 1904 en 1934 ongeveer 2000 liederavonden. Als componist kende hij immers groot succes met zijn populaire volksliederen, zoals bijvoorbeeld ‘De Blauwvoet’ en ‘Tineke Van Heule’. Beroepshalve was hij muziekleraar aan de Rijksnormaalschool te Gent en vanaf 1930 ook rijksinspecteur van de conservatoria en muziekscholen in het Nederlandstalige landsgedeelte. Ter promotie van de Vlaamse beiaardkunst richtte hij samen met Jef Denyn in 1922 de vereniging ‘Onze Beiaard’ op. In hetzelfde jaar richtte Hullebroeck ook de Nationale Vereniging voor Auteursrecht (NAVEA) op, een auteursvereniging die later zou uitgroeien tot SABAM.

Emiel Hullebroeckstraat (Melle) op Google maps

Lees meer over Emiel Hullebroeck en Melle in het artikel ‘Melle en Emiel Hullebroeck’ van Daniël Lemmens, verschenen in het heemkundig tijdschrift De Gonde, jaargang 23 (1995), nr. 3-4, pagina 56 en volgenden. (Te raadplegen via de webstek http://www.erfgoedmelle.be, onder ‘Heemkundige Vereniging De Gonde’). Met dank aan Jan Olsen van het Gemeentelijk Museum, Archief en Documentatiecentrum Melle.
Biografie van Emiel Hullebroeck bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.