Rene de Clercqlaan, Leuven

Rene_de_Clercqlaan

René de Clercq (Declercq) (1877-1832) was een auteur van wie de gedichten door diverse componisten getoonzet zijn. De Clercq studeerde Germaanse filologie aan de universiteit van Gent. Hij engageerde zich voor de Vlaamse zaak. Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt hij activist, waardoor hij na de oorlog naar Nederland vlucht.

De Clercq schreef proza, poëzie en toneelstukken. Een aantal van zijn gedichten lieten zich door hun eenvoud in vorm en inhoud uitstekend toonzetten (onder anderen door Emiel Hullebroeck of Jef Van Hoof): onder meer Tineke van Heule, Daar is maar één Vlaanderen, De gilde viert, Moederke alleen. Deze liederen pasten in de liedbeweging die middels een Nederlandstalig repertoire het Vlaams engagement wilde aanwakkeren.

Rene de Clercqlaan (Leuven) op Google maps

Karel Mirystraat, Gent

karel_miry.jpg

Karel Miry (1823-1889) was componist, dirigent en docent die voornamelijk carrière maakte bij Gentse muziek- en toneelverenigingen en het Gentse muziekonderwijs. Hij componeerde samen met zijn oom Hippoliet Van Peene (1811-1864, die de tekst schreef) De Vlaamse Leeuw (ca. 1845-1847). De eerste twee strofen hiervan zijn sinds 1985 het volkslied van de Vlaamse Gemeenschap.
Miry schreef zich in 1835 in bij het nieuwe Gentse conservatorium en speelde sinds 1840 bij het orkest van de Gentse opera (als slagwerker en als tweede violist (1843)). Hij componeerde en dirigeerde voor het toneelgezelschap Broedermin en Taelijver en werd bestuurder van het koor de Melomanen, waarmee hij nationaal en internationaal successen boekte. In 1849 werd Miry assistent-dirigent aan de Gentse opera waar hij instond voor het lichtere muziektheater. Hij dirigeerde ook in Waux-Hall in Brussel (1857).
Aan het Gentse conservatorium werd Miry in 1857 dirigent, docent en onderdirecteur (1871). Miry was muziekleraar (1868), in 1875 inspecteur van het Gentse muziekonderwijs en in 1881 inspecteur van het Vlaamse muziekonderwijs.
Miry componeerde meer dan 1000 stukken (opera’s, operettes, vaudeville, liederen, kinderliedjes, symfonieën, kamermuziek, …), waarvan ongeveer de helft met Nederlandstalige teksten. Zijn grote verdienste ligt in het ontwikkelen van het Nederlandstalig oeuvre in België. Vier jaar na zijn overlijden werd op het Gentse Casinoplein een herdenkingszuil met zijn borstbeeld opgericht.

Karel Mirystraat (Gent) op Google maps
Biografie van Karel Miry bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Hendrik Waelputstraat, Gent

waelputstr_gent.jpg

Hendrik Waelput (1845-1885) was componist, dirigent en muziekdocent. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en behaalde in 1867 de Prijs van Rome. Hij was aanhanger van het muzieknationalisme van Peter Benoit en koos voor zijn gezongen composities Nederlandstalige teksten. Waelput was medeoprichter van Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Brussel (1866-1867) en werd in van 1869 tot 1871 aangesteld als directeur van Stedelijk muziekconservatorium in Brugge.
Na een verblijf in Nederland en Frankrijk waar hij vooral als dirigent werkte, werd Waelput in 1875 dirigent van de Grote Schouwburg in Gent, directeur van het Théâtre Royal in Antwerpen (1879-1880) en docent aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium in Antwerpen (1879). Waelput componeerde een gevarieerd oeuvre met concerto’s, symfonieën, cantates, opera’s, kamermuziek en liederen.

Hendrik Waelputstraat (Gent) op Google maps
Biografie van Hendrik Waelput bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Peter Benoitlaan, Stekene

stekene_benoit.jpg

Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en in Brussel. Daar werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitlaan (Stekene) op Google maps
Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Tineke van Heulestraat, Gent (Gentbrugge)

tineke_van_heule

Tineke van Heule is de titel en de hoofdfiguur van een lied waarvan de tekst geschreven is door René De Clercq (1877-1932) en de melodie gecomponeerd is door de in Gentbrugge geboren Emiel Hullebroeck (1878-1965). Beiden waren zeer actief in de Vlaamse Beweging. Het lied verscheen Hullebroecks 9de reeks liederen (eind 19de eeuw). Deze liedbundels, voor een breed publiek geschreven, waren zeer populair.
Het lied schetst een arme maar hardwerkende, immer goedgeluimde jonge vrouw die als meid op een boerderij in dienst is. De verteller (de zoon des huizes) waardeert deze eigenschappen en wil haar ten huwelijk vragen ondanks haar arme afkomst. Het fictief personage Tineke van Heule groeide uit tot een folkloristische figuur.

Tineke van Heulestraat op Google maps

Emanuel Hielstraat, Dendermonde

Emmanuel Hiel (ook: Emanuel) (1834-1899) was schrijver. Hij was actief in diverse Vlaamsgezinde en vrijzinnige verenigingen en werkte mee aan Vlaamse tijdschriften en kranten. In 1857 verhuisde hij van zijn geboorteplaats Dendermonde naar Brussel waar hij in 1867 hoogleraar Nederlandse voordracht werd aan het Koninklijk Conservatorium. Hiel werkte samen met Peter Benoit van wie hij een belangrijk tekstdichter werd. Hij schreef voor hem diverse oratoria (Lucifer (1865), De Schelde (1868)) en cantates. Ook andere componisten uit de Vlaamse school hebben zijn gedichten en liederen getoondicht (Leo Van Gheluwe, Willem De Mol, Jan Van den Eeden). Zijn engagement als cultuurflamingant bracht hem in een commissie die tot doel had de straatnamen en hun bordjes in Schaarbeek en Brussel te vertalen naar het Nederlands.

Emanuel Hielstraat (Dendermonde) op Google maps

Peter Benoitstraat, Boortmeerbeek

benoit_boormeerbeek

Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en in Brussel. Daar werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitstraat (Boortmeerbeek) op Google maps
Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Peter Benoitstraat, Turnhout

Peter Benoit

Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was een componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en Brussel. In Brussel werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitstraat (Turnhout) op Google maps.
Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Peter Benoitlaan, Grimbergen

Image

Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was een componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en Brussel. In Brussel werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitlaan (Grimbergen) op Google maps

Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Jef Tinelstraat, Gent

Afbeelding

Emiel Jozef ‘Jef’ Tinel (Lessen, 1885 – Gent, 1972) was organist, dirigent en componist. Hij kreeg muziek en orgellessen van zijn vader Oscar, koster-organist in Maldegem. Hij studeerde orgel, harmonie, contrapunt en fuga aan het Lemmensinstituut in Mechelen. Daarna studeerde hij compositie bij Leo Moeremans in Gent. Vanaf 1908 was hij organist in Zele, Gent en Maldegem. Hij was tijdens zijn carrière dirigent in onder meer Tielt, Ardooie, Poperinge en Passendale. Later dirigeerde hij ook nog op Vaams-Nationale Zangfeesten, Vlaamse liederavonden en IJzerbedevaarten. Vanaf 1936 tot 1944 was Tinel leraar aan de middelbare school van Maldegem, waar hij eveneens directeur was van de gemeentelijke muziekschool die hij zelf had opgericht. Tinel was een tijdlang kapelmeester van het Verdinaso en componeerde Vlaamse strijd- en stapliederen zoals Wij zijn bereid.

Jef Tinel was de neef van componist Edgar Tinel.
Jef Tinelstraat (Gent) op Google maps
Biografie van Jef Tinel bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.