Van Campenhoutstraat, Brussel

vancampenhout.jpg

François Van Campenhout (1779-1848) was operazanger en componist. Hij componeerde de muziek voor de Brabançonne, het Belgisch volkslied. Van Campenhout debuteerde als violist bij het orkest van De Munt, maar maakte vooral carrière als contratenor. Hij zong bij diverse operahuizen in België, Frankrijk en Nederland. In 1828 keerde Van Campenhout voorgoed terug naar Brussel waar hij zich toelegde op componeren (opera’s, missen, vocale werken). In 1830 toonzette hij de Brabançonne van Jenneval (Louis Alexandere Dechet) en Constantin Rodenbach.

Van Campenhoutstraat (Brussel) op Google maps
Biografie van François Van Campenhout bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Karel Waeriplein, Gent

waeri.jpg

Karel Waeri (1842-1898) was een Gents zanger, muzikant en liedjestekstschrijver. Hij werd geboren in een arbeidersgezin van thuiswevers. Dankzij de aanstelling van zijn vader Pierre als leermeester in een fabrieksschool in Aalter kon hij daar onderwijs genieten. Rond zijn twintigste levensjaar wordt Waeri voltijds zanger en muzikant (viool). Eerst toert hij samen met zijn broer Jan, later met zijn echtgenote Sidonie De Meyer (ze huwden in 1868). Sidonie zong en speelde gitaar. Ze traden voornamelijk op in het circuit van de Gentse café-chantants en guingettes voor een ruim publiek van arbeiders en burgerij. Het echtpaar kreeg zes kinderen die allen aan het conservatorium zouden studeren. Waeri’s liedjesteksten zijn vaak satirisch en behandelen politieke, sociale en antiklerikale thema’s, het moderne leven, humor of erotiek. Ze zijn geschreven in het Gents dialect; later in zijn carrière in een meer vernederlandste versie daarvan. Het oeuvre van Waeri werd opnieuw onder de aandacht gebracht door interpretaties van Walter De Buck (1934-2014) en Wannes Van de Velde (1937-2008).

Karel Waeriplein (Gent) op Google maps

Jacques Brelsquare, Brussel

JacquesBrelJacques Brel (Schaarbeek, 1929 – Bobigny (Parijs) 1978) was een Franstalige Belgische singer-songwriter. Brel werd niet geboren in een muzikaal gezin, en werkte oorspronkelijk voor het kartonbedrijf van zijn vader. In 1953 nam hij zijn eerste plaat op en verhuisde hij voor enkele maanden naar Parijs om zijn geluk te beproeven in de cabarets. Brel brak door in 1956 met het nummer ‘Quand on n’a que l’amour’, en begon vanaf dan internationale tournees te geven. Tussen 1959 en 1962 schreef hij chansons die hits werden en hem wereldberoemd maakten, zoals ‘Ne me quitte pas’, ‘La valse à mille temps’ en ‘Marieke’. In 1966 kondigde Brel aan dat hij zou stoppen met optreden. Daarna maakte hij nog drie albums, waaronder ‘BREL’, zijn zogenaamde ‘afscheidsplaat’ uit 1977.

 Jacques Brelsquare (Brussel) op Google maps.

Louis Neefsstraat, Gierle

louis_neefsLouis Neefs (1937-1980) was een zanger van het lichte lied. Als student begeleidde hij zich met gitaar en zong ook in een bandje. Via optredens en diverse zangwedstrijden kwam Neefs onder de aandacht van talentscouts en kon zijn carrière begin jaren 60 van start gaan. Tweemaal (1967 en 1969) nam hij voor België deel aan het Eurovisiesongfestival waar hij telkens zevende eindigde.
Neefs zong aanvankelijk ook in het Engels en Duits, maar is vooral bekend van zijn Nederlandstalige nummers. Dat waren vaak bewerkingen van Amerikaanse songs. Neefs bracht ook de klassiekers van het Vlaamse lied of een liederencylus van Bert Peleman rond Tijl Uilenspiegel. Met de keuze van zijn repertoire en met zijn specifieke uitvoering creëerde Neefs een opmerkelijk en breed gewaardeerd oeuvre.
Louis Neefs was een groot pleitbezorger van het Vlaamse lied, dat volgens hem te weinig aan bod kwam bij de openbare omroep (de toenmalige BRT). Voor diezelfde BRT presenteerde hij diverse tv-programma’s met lichte muziek. Zijn zus Connie is zangeres, actrice en presentatrice en zijn zoon Günter is eveneens zanger.
Louis Neefs werd geboren in Gierle, waar naast een straatnaam ook een standbeeld (uit 2007) aan hem herinnert.

Louis Neefsstraat (Gierle) op Google maps

Gaston Feremanslaan, Leuven

AfbeeldingGaston Feremans (Mechelen, 1907 – Berchem, 1964) was componist, organist, zanger en dirigent. Hij studeerde viool, piano en harmonie aan de Stedelijke Muziekschool van Mechelen en het Lemmensinstituut. Daarna studeerde hij orkestratie en zang aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. In 1934 werd hij directeur van de muziekschool van Aalst. Feremans raakte betrokken bij de nationalistische muziekbeweging. Hij was actief bij de organisatie van het Vlaams Nationaal Zangfeest, waar hij tussen 1936 en 1934 en tussen 1959 en 1963 dirigeerde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trok Feremans rond met zijn koor Het Vendel, waarmee hij ook optrad voor organisaties als het VNV en de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen. Van 1942 tot 1944 was hij directeur van de muziekdienst van zender Brussel, als opvolger van Arthur Meulemans. Omwille van deze activiteiten werd Feremans in 1946 veroordeeld voor culturele collaboratie, verloor hij zijn burgerrechten en bracht hij twee jaar in de gevangenis door. Tijdens die periode componeerde hij onder meer zijn bekendste werk, ‘Gebed voor het vaderland’. Na zijn gevangenschap was Feremans onder meer dirigent van het Mechels Gemengd Koor en organist van de Sint-Augustinuskerk en de Sint-Antoniuskerk in Antwerpen.

 Gaston Feremanslaan (Leuven) op Google maps.

Biografie van Gaston Feremans bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.