Leopold Albert Sluys (1922-1988) was organist. In 1958 werd hij eerste laureaat van de internationale Bachwedstrijd in Gent. Sluys gaf les in het Brussel conservatorium en werd in 1962 hoofd van de academie van Halle (de huidige Servaisacademie), waar hij ook orgelles gaf. Sluys was de vaste organist van de Sint-Martinusbasiliek.
Sluysstraat L.A. (Halle) op Google maps
Charles De Koster (Halle, 1885 – Halle, 1939) was organist, dirigent en componist. Van 1906 tot 1919 was hij organist van de Halse Sint-Martinusbasiliek. In 1909 lag hij aan de basis van de Halse muziekschool, nu de Stedelijke Servaisacademie voor Muziek, Woord en Dans. Hij bleef directeur en leraar tot zijn overlijden. Charles De Koster was ook actief als dirigent, onder meer van de Koninklijke Koorkring Roland de Lattre en het symfonisch orkest Cercle Servais. De Koster liet een relatief omvangrijk œuvre na voor diverse bezettingen: liederen voor zang en piano (of orkest), cantates, werken voor harmonie of symfonisch orkest, motetten voor koor en orgel, werken voor orgel, …
Charles De Kosterlaan (Halle) op Google maps
Biografie van Charles De Koster bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek
Eugène-Auguste Ysaÿe (1858-1931) was een Belgisch violist, dirigent en componist. Hij kende een internationale carrière als vioolvirtuoos en als dirigent. Ysaÿe studeerde bij violisten Henryk Wieniawski (in Brussel) en Henri Vieuxtemps (in Parijs). In 1879 startte zijn internationale carrière en werd hij leider van de Bilse’sche Kapelle in Berlijn en ging op tournee met pianist Anton Rubinstein in Scandinavië en Rusland.
Van 1883 tot 1886 verbleef Ysaÿe in Parijs en kwam in nauw contact met componisten. Onder anderen César Franck, Claude Debussy, Camille Saint-Saëns, Gabriel Fauré, Ernest Chausson droegen composities aan hem op. Van 1896 tot 1898 doceerde hij viool aan het Brussels conservatorium en van 1918 tot 1922 was hij dirigent bij het Cincinnati Symphonic Orchestra.
Ysaÿe was de vioolleraar van koningin Elisabeth (1876-1965), die in 1937 als hulde aan hem een vioolconcours inrichtte: de Eugène Ysaÿewedstrijd, in 1951 herdoopt tot Koningin Elisabethwedstrijd.
De Eugène Ysayestraat op Google maps
Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was een componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en Brussel. In Brussel werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.
Peter Benoitstraat (Halle) op Google maps
Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.
Remi Ghesquiere (Geluwe, 1866 – Brugge 1964) was organist en componist. Hij nam lessen aan het Koninklijk Conservatorium van Gent. Vervolgens was hij koster-organist in Geluwe. Hij stichtte er eveneens een lagere muziekschool waarvan hij directeur werd, en organiseerde er concerten met Vlaamse cantates. Tijdens WOI belandde hij met zijn gezin in Halle, waar hij kapelmeester en organist was aan de Sint-Martinuskerk van 1917 tot 1945. In 1923 stichtte hij er de zang- en dansgroep de Zingende Meisjes van Halle.
Remi Ghesquiereweg (Halle) op Google maps.
Biografie van Remi Ghesquiere bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.
François Servais (Halle, 1807 – Halle, 1866) was cellist en componist. Hij studeerde cello bij Nicolas-Joseph Platel in de Ecole royale de Musique in Brussel. Hij was korte tijd dirigent van de Halse Harmonie Sint-Cecilia en cellist in het orkest van de Koninklijke Muntschouwburg. Vanaf 1833 tot kort voor zijn overlijden maakte Servais concerttournees door heel Europa. Servais werd in 1848 leraar aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Servais geldt als de belangrijkste vertegenwoordiger van de Belgische Celloschool en speelde een voorname rol in de ontwikkeling van de cello. Hij componeerde vier celloconcerto’s en tientallen andere werken voor cello en orkest, duo’s voor cello en piano, cello en viool en voor twee cello’s.
François Servais was de vader van de muzikanten en componisten François-Mathieu ‘Franz’ Servais (Sint-Petersburg, 1846 – Asnières (Fr.), 1901) en Joseph Servais (Halle, 1850 – Halle, 1885).
Servaislaan (Halle) op Google maps. De Servaislaan leidt naar de ‘Villa Servais’, het gebouw uit 1847 waar de familie Servais tot 1886 woonde.
Biografie van François Servais bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.
Met dank aan Peter François en Luc Luypaert van de vzw Servais.
