Walter De Buckplein, Gent

walter_de_buck

Walter De Buck (1934-2014) was beeldend kunstenaar, folkmuzikant en componist. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. De Buck zong in het Gents en vertolkte onder meer het oeuvre van Karel Waeri (1842-1898), Gents volkszanger met een sociaal geëngageerd repertoire. Begin jaren 60 was hij medeoprichter van Trefpunt, een ontmoetingsplaats voor kunstenaars gelegen aan het plein Bij Sint-Jacobs in Gent. Daar groeide bij De Buck het idee voor een nieuwe start van de Gentse Feesten (1970). Als erkenning hiervoor kreeg het plein voor het Trefpunt in 2017 zijn naam.

Walter De Buckplein (Gent) op Google maps

Tsjaikowskylaan, Brecht

tjaikowsky

Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840-1893) was een Russisch componist. Hij studeerde aan het pas opgerichte conservatorium van Sint-Petersburg en kwam in 1865 naar buiten met zijn composities. Van 1865 tot 1878 was hij benoemd aan het nieuwe conservatorium van Moskou. Van 1877 tot 1890 kon hij genieten van het mecenaat van Nadezjda von Meck, een rijke weduwe. Zijn composities kenden internationaal succes. Tsjaikovski schreef symfonieën, concerto’s, opera’s, balletten, kamermuziek, pianomuziek en liederen.

Tsjaikowskylaan (Brecht) op Google maps

Arthur Meulemanslaan, Leuven

Arthur_Meulemanslaan

Arthur Meulemans (Aarschot, 1883 – Etterbeek, 1966) was componist en organist. Hij studeerde aan de Ecole de Musique Religieuse (later het Lemmensinstituut) in Mechelen, waar hij onder meer les compositie volgde bij Edgar Tinel. Na zijn opleiding werd hij er leraar. In 1916 stichtte Meulemans de Limburgse Orgelschool in Hasselt, waar hij tot 1930 directeur was. Daarna werd hij tot 1942 dirigent van het Groot Radio-Orkest en directeur van de Belgische Radio-Omroep (na de komst van de televisie BRT, en nu VRT). Vanaf 1945 wijdde hij zich enkel nog aan het componeren.

Arthur Meulemanslaan (Leuven) op Google maps
Biografie van Arthur Meulemans bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Brahmslaan, Brecht

brahmslaan

Johannes Brahms (1833-1897) was een Duits componist, dirigent en pianist. Hij kreeg een opleiding als bij componist en pianist Eduard Marxsen (1845-1848). Zijn eerste composities werden uitgegeven in 1849. Het werkte als muzikant van 1857 tot 1860 aan het hof van Detmold, trok in 1862 naar Wenen waar hij dirigent van de Vienna Singakademie werd (1863-1864) en dirigent van Gesellschaft der Musikfreunde (1872-1875).
Brahms was een succesvol en meermaals onderscheiden componist die aansloot bij de klassieke traditie van de eerste Weense school. Hij componeerde voor groot orkest (symfonieën, serenades, pianoconceren, vioolconcert), en schreef kamermuziek, liederen, variaties op composities van anderen en op volksmuziek, werk voor orgel en een requiem.

Brahmslaan (Brecht) op Google maps

Lemmensberg, Leuven

lemmensberg.jpg

Jacques Nicolas ‘Jaak’ Lemmens (Zoerle-Parwijs, 1823 – Zemst, 1881) was organist en componist. Hij kreeg zijn eerste muziekonderricht van zijn vader, die organist was. Lemmens volgde piano, orgel en compositie aan het conservatorium van Brussel, waarna hij zijn orgelstudies verder zette in Breslau (Polen) bij Adolf Hesse. In 1849 werd hij orgelleraar aan het conservatorium van Brussel, een functie die hij tot 1869 uitoefende. Daarna verbleef hij tien jaar in Londen. Tijdens die periode gaf hij orgelrecitals in diverse Engelse steden, en trad hij op als begeleider van zijn echtgenote, de Engelse sopraan Helen Sherrington. In 1879 keerde hij terug naar België op verzoek van de kerkelijke overheid, en stichtte hij in Mechelen een École de Musique Religieuse, die later achtereenvolgens het Hoger Interdiocesaan Instituut voor Kerkmuziek en het Lemmensinstituut werd genoemd. Sinds 1968 is het Lemmensinstituut in Leuven gevestigd.

Lemmensberg (Leuven) op Google maps
Biografie van Jacques Lemmens bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Strawinskylaan, Brecht

strawinsky

Igor Stravinsky (1882-1971) was een Russisch-Frans-Amerikaans componist, pianist en dirigent. Hij volgde privéonderwijs bij componist Nikolai Rimsky-Korsakov (1905-1908). Stravinsky kreeg internationale faam met drie balletten die in Parijs voor het eerst opgevoerd werden: De vuurvogel (1910), Petrouchka (1911), Lentewijding (Sacre du printemps) (1913). Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog trok hij naar Zwitserland en vestigde zich in 1920 in Frankrijk. Daar zou Stravinsky in dienst komen bij pianofabrikant Pleyel. In ruil voor de auteursrechten (op pianorollen) van zijn werk kreeg hij een maandloon en een studio waar hij kon componeren. In 1939 trok hij naar de Verenigde Staten waar hij in 1945 staatsburger werd. Stravinsky staat bekend als invloedrijke en vernieuwende componist, al telt zijn oeuvre ook traditioneler werk.

Strawinskylaan (Brecht) op Google maps

Rene de Clercqlaan, Leuven

Rene_de_Clercqlaan

René de Clercq (Declercq) (1877-1832) was een auteur van wie de gedichten door diverse componisten getoonzet zijn. De Clercq studeerde Germaanse filologie aan de universiteit van Gent. Hij engageerde zich voor de Vlaamse zaak. Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt hij activist, waardoor hij na de oorlog naar Nederland vlucht.

De Clercq schreef proza, poëzie en toneelstukken. Een aantal van zijn gedichten lieten zich door hun eenvoud in vorm en inhoud uitstekend toonzetten (onder anderen door Emiel Hullebroeck of Jef Van Hoof): onder meer Tineke van Heule, Daar is maar één Vlaanderen, De gilde viert, Moederke alleen. Deze liederen pasten in de liedbeweging die middels een Nederlandstalig repertoire het Vlaams engagement wilde aanwakkeren.

Rene de Clercqlaan (Leuven) op Google maps

Auberlaan, Anderlecht

Auber

Daniel-François-Esprit Auber (1782-1871) was een Frans componist van voornamelijk komische opera’s. Auber volgde muziekonderwijs bij onder anderen Luigi Cherubini (1760-1842). Hij legde zich toe op het componeren van succesrijke komische opera’s waarvoor Eugène Scribe (1791-1861) sinds 1822 de libretti schreef.
Met de opera La muette de Portici (1828) (libretto van Germain Delavigne en Scribe) is hij een wegbereider van de ‘grand opera’. Deze opera wordt een groot succes in Europa. Tijdens de opvoering in de Muntschouwburg (25 augustus 1830) gaf het duet Amour sacré de la patrie aanleiding tot rellen tegen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden.

Auberlaan (Anderlecht) op Google maps

Karel Mirystraat, Gent

karel_miry.jpg

Karel Miry (1823-1889) was componist, dirigent en docent die voornamelijk carrière maakte bij Gentse muziek- en toneelverenigingen en het Gentse muziekonderwijs. Hij componeerde samen met zijn oom Hippoliet Van Peene (1811-1864, die de tekst schreef) De Vlaamse Leeuw (ca. 1845-1847). De eerste twee strofen hiervan zijn sinds 1985 het volkslied van de Vlaamse Gemeenschap.
Miry schreef zich in 1835 in bij het nieuwe Gentse conservatorium en speelde sinds 1840 bij het orkest van de Gentse opera (als slagwerker en als tweede violist (1843)). Hij componeerde en dirigeerde voor het toneelgezelschap Broedermin en Taelijver en werd bestuurder van het koor de Melomanen, waarmee hij nationaal en internationaal successen boekte. In 1849 werd Miry assistent-dirigent aan de Gentse opera waar hij instond voor het lichtere muziektheater. Hij dirigeerde ook in Waux-Hall in Brussel (1857).
Aan het Gentse conservatorium werd Miry in 1857 dirigent, docent en onderdirecteur (1871). Miry was muziekleraar (1868), in 1875 inspecteur van het Gentse muziekonderwijs en in 1881 inspecteur van het Vlaamse muziekonderwijs.
Miry componeerde meer dan 1000 stukken (opera’s, operettes, vaudeville, liederen, kinderliedjes, symfonieën, kamermuziek, …), waarvan ongeveer de helft met Nederlandstalige teksten. Zijn grote verdienste ligt in het ontwikkelen van het Nederlandstalig oeuvre in België. Vier jaar na zijn overlijden werd op het Gentse Casinoplein een herdenkingszuil met zijn borstbeeld opgericht.

Karel Mirystraat (Gent) op Google maps
Biografie van Karel Miry bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Miriam Makebaplein, Gent

miriammakeba.jpg

Miriam Makeba (1932-2008) was een Zuid-Afrikaanse zangeres en burgerrechtenactiviste. Ze begon in de jaren 50 op te treden in diverse formaties (Cuban Brothers, Manhattan Brothers, The Skylarks) met een gevarieerd repertoire (popsongs, jazz, traditionele Afrikaanse songs). In 1956 verscheen haar eerste solo-single (Duze/Thande). Makeba zong twee nummers in de anti-apartheidsfilm Come Back, Africa (1959) van de Amerikaanse cineast Lionel Rogosin. De film zorgde voor internationale bekendheid met concerten in New York en Londen. Ze verhuisde naar New York en werd verbannen uit Zuid-Afrika (in 1962 werd haar paspoort ingetrokken). In 1960 verscheen haar eerste van 23 solo-lp’s. Daarbij bracht ze een internationaal repertoire van wereldmuziek met vooral Afrikaanse, maar ook Latijns-Amerikaanse, Europese, Aziatische muziek. Ze werkte tijdens haar carrière samen met onder anderen Harry Belafonte, Dizzy Gillespie, Nina Simone. In 1967 had ze wereldwijd succes met het nummer Pata pata.
Haar huwelijk met burgerrechtenactivist Stokely Carmichael dwarsboomde haar carrière in de Verenigde Staten en het gezin verhuisde in 1969 naar Guinee. In Afrika werd ze omwille van haar inzet voor burgerrechten het gezicht van de dekolonisering en kreeg ze het epitheton ‘Mama Africa’. In 1985 verhuisde Makeba naar Brussel om pas in 1990, op uitnodiging van Nelson Mandela, naar Zuid-Afrika terug te keren.

Miriam Makebaplein (Gent) op Google maps