Walter De Buckplein, Gent

walter_de_buck

Walter De Buck (1934-2014) was beeldend kunstenaar, folkmuzikant en componist. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent. De Buck zong in het Gents en vertolkte onder meer het oeuvre van Karel Waeri (1842-1898), Gents volkszanger met een sociaal geëngageerd repertoire. Begin jaren 60 was hij medeoprichter van Trefpunt, een ontmoetingsplaats voor kunstenaars gelegen aan het plein Bij Sint-Jacobs in Gent. Daar groeide bij De Buck het idee voor een nieuwe start van de Gentse Feesten (1970). Als erkenning hiervoor kreeg het plein voor het Trefpunt in 2017 zijn naam.

Walter De Buckplein (Gent) op Google maps

Karel Mirystraat, Gent

karel_miry.jpg

Karel Miry (1823-1889) was componist, dirigent en docent die voornamelijk carrière maakte bij Gentse muziek- en toneelverenigingen en het Gentse muziekonderwijs. Hij componeerde samen met zijn oom Hippoliet Van Peene (1811-1864, die de tekst schreef) De Vlaamse Leeuw (ca. 1845-1847). De eerste twee strofen hiervan zijn sinds 1985 het volkslied van de Vlaamse Gemeenschap.
Miry schreef zich in 1835 in bij het nieuwe Gentse conservatorium en speelde sinds 1840 bij het orkest van de Gentse opera (als slagwerker en als tweede violist (1843)). Hij componeerde en dirigeerde voor het toneelgezelschap Broedermin en Taelijver en werd bestuurder van het koor de Melomanen, waarmee hij nationaal en internationaal successen boekte. In 1849 werd Miry assistent-dirigent aan de Gentse opera waar hij instond voor het lichtere muziektheater. Hij dirigeerde ook in Waux-Hall in Brussel (1857).
Aan het Gentse conservatorium werd Miry in 1857 dirigent, docent en onderdirecteur (1871). Miry was muziekleraar (1868), in 1875 inspecteur van het Gentse muziekonderwijs en in 1881 inspecteur van het Vlaamse muziekonderwijs.
Miry componeerde meer dan 1000 stukken (opera’s, operettes, vaudeville, liederen, kinderliedjes, symfonieën, kamermuziek, …), waarvan ongeveer de helft met Nederlandstalige teksten. Zijn grote verdienste ligt in het ontwikkelen van het Nederlandstalig oeuvre in België. Vier jaar na zijn overlijden werd op het Gentse Casinoplein een herdenkingszuil met zijn borstbeeld opgericht.

Karel Mirystraat (Gent) op Google maps
Biografie van Karel Miry bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Miriam Makebaplein, Gent

miriammakeba.jpg

Miriam Makeba (1932-2008) was een Zuid-Afrikaanse zangeres en burgerrechtenactiviste. Ze begon in de jaren 50 op te treden in diverse formaties (Cuban Brothers, Manhattan Brothers, The Skylarks) met een gevarieerd repertoire (popsongs, jazz, traditionele Afrikaanse songs). In 1956 verscheen haar eerste solo-single (Duze/Thande). Makeba zong twee nummers in de anti-apartheidsfilm Come Back, Africa (1959) van de Amerikaanse cineast Lionel Rogosin. De film zorgde voor internationale bekendheid met concerten in New York en Londen. Ze verhuisde naar New York en werd verbannen uit Zuid-Afrika (in 1962 werd haar paspoort ingetrokken). In 1960 verscheen haar eerste van 23 solo-lp’s. Daarbij bracht ze een internationaal repertoire van wereldmuziek met vooral Afrikaanse, maar ook Latijns-Amerikaanse, Europese, Aziatische muziek. Ze werkte tijdens haar carrière samen met onder anderen Harry Belafonte, Dizzy Gillespie, Nina Simone. In 1967 had ze wereldwijd succes met het nummer Pata pata.
Haar huwelijk met burgerrechtenactivist Stokely Carmichael dwarsboomde haar carrière in de Verenigde Staten en het gezin verhuisde in 1969 naar Guinee. In Afrika werd ze omwille van haar inzet voor burgerrechten het gezicht van de dekolonisering en kreeg ze het epitheton ‘Mama Africa’. In 1985 verhuisde Makeba naar Brussel om pas in 1990, op uitnodiging van Nelson Mandela, naar Zuid-Afrika terug te keren.

Miriam Makebaplein (Gent) op Google maps

Lieven Duvoselstraat, Gent

lieven_duvosel.jpgLieven Duvosel (1877-1956) was een Belgisch componist en dirigent. Hij studeerde aan de conservatoria van zijn geboortestad Gent, Antwerpen en Parijs. In 1908 werd hij aangesteld als muziekleraar bij de Gentse stadsscholen. Hij engageerde zich in het Gentse muziekleven, organiseerde liederenavonden voor het Willemsfonds en dirigeerde bij muziekvereniging de Melomanen.
Omwille van zijn activisme vluchtte Duvosel na Wereldoorlog I naar Duitsland en later naar Nederland waar hij actief was bij diverse muziekverenigingen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog keerde hij naar België terug.
Duvosel componeerde onder meer symfonische composities, koormuziek, liederen (op tekst van onder anderen René De Clercq). De meeste van zijn composities bevinden zich in de bibliotheek van het Antwerps conservatorium.

Lieven Duvoselstraat (Gent) op Google maps
Biografie van Lieven Duvosel bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Oscar Roelsstraat, Gent

oscar_roels

Oscar Roels (1864-1938) was componist, dirigent en muziekpedagoog. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Gent waar hij harmonie volgde bij Karel Miry. Roels was sterk verbonden bij het muziekleven van Gent. Na zijn studies doceerde hij tot 1930 aan het Gentse conservatorium. Hij was organist het Sint-Barbaracollege, zangleraar bij diverse stadsscholen, dirigent bij de Gentse opera en de Nederlandse schouwburg en was actief bij diverse Gentse muziekverenigingen.
Roels componeerde onder meer voor orkest, harmonie en fanfare, schreef cantates, opera’s, operettes, religieuze muziek en gelegenheidswerk. De meeste van zijn werken zijn onuitgegeven en bevinden zich in de bibliotheek van het Koninklijk Conservatorium van Gent.

Oscar Roelsstraat (Gent) op Google maps
Biografie van Oscar Roels bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Karel Waeriplein, Gent

waeri.jpg

Karel Waeri (1842-1898) was een Gents zanger, muzikant en liedjestekstschrijver. Hij werd geboren in een arbeidersgezin van thuiswevers. Dankzij de aanstelling van zijn vader Pierre als leermeester in een fabrieksschool in Aalter kon hij daar onderwijs genieten. Rond zijn twintigste levensjaar wordt Waeri voltijds zanger en muzikant (viool). Eerst toert hij samen met zijn broer Jan, later met zijn echtgenote Sidonie De Meyer (ze huwden in 1868). Sidonie zong en speelde gitaar. Ze traden voornamelijk op in het circuit van de Gentse café-chantants en guingettes voor een ruim publiek van arbeiders en burgerij. Het echtpaar kreeg zes kinderen die allen aan het conservatorium zouden studeren. Waeri’s liedjesteksten zijn vaak satirisch en behandelen politieke, sociale en antiklerikale thema’s, het moderne leven, humor of erotiek. Ze zijn geschreven in het Gents dialect; later in zijn carrière in een meer vernederlandste versie daarvan. Het oeuvre van Waeri werd opnieuw onder de aandacht gebracht door interpretaties van Walter De Buck (1934-2014) en Wannes Van de Velde (1937-2008).

Karel Waeriplein (Gent) op Google maps

Paul Lebrunstraat, Gent

lebrun

Paul-Henri-Joseph Lebrun (pseudoniem: P. Nurbel) (1863-1920) was componist, muziekpedagoog en (koor)dirigent. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Gent waar hij in 1889 docent harmonie werd. Lebrun bleef er tot aan zijn overlijden diverse vakken doceren. Lebrun won in 1891 de Prijs van Rome en maakte met de beurs studiereizen naar Italië, Oostenrijk, Duitsland en Frankrijk.
Vanaf 1913 werd hij aangesteld als directeur van het Stedelijk Muziekconservatorium in Leuven (vanaf 1914: Stedelijk Muziekconservatorium). Hij doceerde er harmonie, contrapunt en fuga en leidde er het koor en het instrumentaal ensemble. Lebrun componeerde orkestwerken, kamermuziek, koorwerken, cantates, religieuze muziek en liederen en één opera.

Paul Lebrunstraat (Gent) op Google maps

Hendrik Waelputstraat, Gent

waelputstr_gent.jpg

Hendrik Waelput (1845-1885) was componist, dirigent en muziekdocent. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel en behaalde in 1867 de Prijs van Rome. Hij was aanhanger van het muzieknationalisme van Peter Benoit en koos voor zijn gezongen composities Nederlandstalige teksten. Waelput was medeoprichter van Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Brussel (1866-1867) en werd in van 1869 tot 1871 aangesteld als directeur van Stedelijk muziekconservatorium in Brugge.
Na een verblijf in Nederland en Frankrijk waar hij vooral als dirigent werkte, werd Waelput in 1875 dirigent van de Grote Schouwburg in Gent, directeur van het Théâtre Royal in Antwerpen (1879-1880) en docent aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium in Antwerpen (1879). Waelput componeerde een gevarieerd oeuvre met concerto’s, symfonieën, cantates, opera’s, kamermuziek en liederen.

Hendrik Waelputstraat (Gent) op Google maps
Biografie van Hendrik Waelput bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Tineke van Heulestraat, Gent (Gentbrugge)

tineke_van_heule

Tineke van Heule is de titel en de hoofdfiguur van een lied waarvan de tekst geschreven is door René De Clercq (1877-1932) en de melodie gecomponeerd is door de in Gentbrugge geboren Emiel Hullebroeck (1878-1965). Beiden waren zeer actief in de Vlaamse Beweging. Het lied verscheen Hullebroecks 9de reeks liederen (eind 19de eeuw). Deze liedbundels, voor een breed publiek geschreven, waren zeer populair.
Het lied schetst een arme maar hardwerkende, immer goedgeluimde jonge vrouw die als meid op een boerderij in dienst is. De verteller (de zoon des huizes) waardeert deze eigenschappen en wil haar ten huwelijk vragen ondanks haar arme afkomst. Het fictief personage Tineke van Heule groeide uit tot een folkloristische figuur.

Tineke van Heulestraat op Google maps

Norbert Rosseaudreef, Gent

Norbert Rosseau

Norbert Rosseau (1907-1975) was violist en componist. Zijn muzikale ouders werkten als variétéartiesten en van zijn vader kreeg hij vioolles. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef het gezin in Italië waar Rosseau vioollessen kreeg en als wonderkind optrad. In Palermo en Rome volgde hij compositie, orgel en piano en behaalde hij zijn diploma aan het conservatorium van Rome.
In 1932 keerde de familie naar België terug. In 1940 werd Rosseau in krijgsdienst aan zijn hand verwond wat zijn carrière als violist dwarsboomde. Hij richtte zich op compositie en introduceerde de dodecafonie, de elektronische muziek en concrete muziek in zijn werk. Rosseau was verbonden aan het Instituut voor Psycho-akoestiek en Elektronische Muziek (IPEM) en aan Spectra, die de verspreiding van de nieuwe muziek wilde bevorderen.

Norbert Rosseaudreef (Gent) op Google maps
Biografie van Norbert Rosseau op de site van Matrix