Peter Benoitstraat, Halle

Afbeelding

Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was een componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en Brussel. In Brussel werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitstraat (Halle) op Google maps

Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Gaston Feremanslaan, Leuven

AfbeeldingGaston Feremans (Mechelen, 1907 – Berchem, 1964) was componist, organist, zanger en dirigent. Hij studeerde viool, piano en harmonie aan de Stedelijke Muziekschool van Mechelen en het Lemmensinstituut. Daarna studeerde hij orkestratie en zang aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. In 1934 werd hij directeur van de muziekschool van Aalst. Feremans raakte betrokken bij de nationalistische muziekbeweging. Hij was actief bij de organisatie van het Vlaams Nationaal Zangfeest, waar hij tussen 1936 en 1934 en tussen 1959 en 1963 dirigeerde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trok Feremans rond met zijn koor Het Vendel, waarmee hij ook optrad voor organisaties als het VNV en de Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen. Van 1942 tot 1944 was hij directeur van de muziekdienst van zender Brussel, als opvolger van Arthur Meulemans. Omwille van deze activiteiten werd Feremans in 1946 veroordeeld voor culturele collaboratie, verloor hij zijn burgerrechten en bracht hij twee jaar in de gevangenis door. Tijdens die periode componeerde hij onder meer zijn bekendste werk, ‘Gebed voor het vaderland’. Na zijn gevangenschap was Feremans onder meer dirigent van het Mechels Gemengd Koor en organist van de Sint-Augustinuskerk en de Sint-Antoniuskerk in Antwerpen.

 Gaston Feremanslaan (Leuven) op Google maps.

Biografie van Gaston Feremans bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Jef Tinellaan, Maldegem

Afbeelding

Emiel Jozef ‘Jef’ Tinel (Lessen, 1885 – Gent, 1972) was organist, dirigent en componist. Hij kreeg muziek en orgellessen van zijn vader Oscar, koster-organist in Maldegem. Hij studeerde orgel, harmonie, contrapunt en fuga aan het Lemmensinstituut in Mechelen. Daarna studeerde hij compositie bij Leo Moeremans in Gent. Vanaf 1908 was hij organist in Zele, Gent en Maldegem. Hij was tijdens zijn carrière dirigent in onder meer Tielt, Ardooie, Poperinge en Passendale. Later dirigeerde hij ook nog op Vaams-Nationale Zangfeesten, Vlaamse liederavonden en IJzerbedevaarten. Vanaf 1936 tot 1944 was Tinel leraar aan de middelbare school van Maldegem, waar hij eveneens directeur was van de gemeentelijke muziekschool die hij zelf had opgericht. Tinel was een tijdlang kapelmeester van het Verdinaso en componeerde Vlaamse strijd- en stapliederen zoals Wij zijn bereid.

Jef Tinel was de neef van componist Edgar Tinel.
Jef Tinellaan (Maldegem) op Google maps
Biografie van Jef Tinel bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Emiel Hullebroeckstraat, Melle

Afbeelding

Emiel Hullebroeck (Gentbrugge, 1878 – Liedekerke, 1965) was componist en dirigent. Hij studeerde orgel, harmonie en fuga aan het Koninklijk Conservatorium van Gent. Na zijn studies gaf hij privélessen en dirigeerde hij koorverenigingen. In 1899 stichtte Hullebroeck het Gentse A-Capellakoor voor geschoolde stemmen, waarmee hij vooral ‘oude muziek’ bracht van polyfonisten zoals Palestrina. Het koor bestond tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog, en kende internationale successen. Daarnaast organiseerde Hullebroeck tussen 1904 en 1934 ongeveer 2000 liederavonden. Als componist kende hij immers groot succes met zijn populaire volksliederen, zoals bijvoorbeeld ‘De Blauwvoet’ en ‘Tineke Van Heule’. Beroepshalve was hij muziekleraar aan de Rijksnormaalschool te Gent en vanaf 1930 ook rijksinspecteur van de conservatoria en muziekscholen in het Nederlandstalige landsgedeelte. Ter promotie van de Vlaamse beiaardkunst richtte hij samen met Jef Denyn in 1922 de vereniging ‘Onze Beiaard’ op. In hetzelfde jaar richtte Hullebroeck ook de Nationale Vereniging voor Auteursrecht (NAVEA) op, een auteursvereniging die later zou uitgroeien tot SABAM.

Emiel Hullebroeckstraat (Melle) op Google maps

Lees meer over Emiel Hullebroeck en Melle in het artikel ‘Melle en Emiel Hullebroeck’ van Daniël Lemmens, verschenen in het heemkundig tijdschrift De Gonde, jaargang 23 (1995), nr. 3-4, pagina 56 en volgenden. (Te raadplegen via de webstek http://www.erfgoedmelle.be, onder ‘Heemkundige Vereniging De Gonde’). Met dank aan Jan Olsen van het Gemeentelijk Museum, Archief en Documentatiecentrum Melle.
Biografie van Emiel Hullebroeck bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Jan Blockxstraat, Antwerpen

Afbeelding

Jan Blockx (Antwerpen, 1851 – Kapellen, 1912) was componist, docent en dirigent. Hij studeerde verschillende instrumenten aan de Ecole de Musique de la Ville d’Anvers, waaruit later het Koninklijk Vlaams Conservatorium groeide. Hij volgde in 1901 Peter Benoit op als directeur van het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen. Blockx kende op het einde van de 19de eeuw succes als operacomponist.

Jan Blockxstraat (Antwerpen) op Google maps

Biografie van Jan Blockx bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Peter Benoitstraat, Antwerpen

AfbeeldingPeter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was een componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en Brussel. In Brussel werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitstraat (Antwerpen) op Google maps

Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Jan Blockxstraat, Schaarbeek

AfbeeldingJan Blockx (Antwerpen, 1851 – Kapellen, 1912) was componist, docent en dirigent. Hij studeerde verschillende instrumenten aan de Ecole de Musique de la Ville d’Anvers, waaruit later het Koninklijk Vlaams Conservatorium groeide. Hij volgde in 1901 Peter Benoit op als directeur van het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen. Blockx kende op het einde van de 19de eeuw succes als operacomponist.

Jan Blockxstraat (Schaarbeek) op Google maps

Biografie van Jan Blockx bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Wambachstraat, Antwerpen

AfbeeldingEmile Xavier Wambach (Arlon (Lux.), 1854 – Antwerpen, 1924) was een Belgisch componist, violist en dirigent. Hij trad al op jonge leeftijd op als violist en studeerde achtereenvolgens aan de muziekschool en het conservatorium van Antwerpen, waar hij later zelf les gaf. Hij studeerde er onder meer harmonie en compositie bij Peter Benoit. Als componist behoorde Wambach tot de zogenaamde Vlaamse school en een groot aantal van zijn werken werden geschreven op Nederlandse teksten. In Antwerpen was Wambach 25 jaar lang kapelmeester van de Onze-Lieve-Vrouwkathedraal. Hij was vanaf 1912 directeur van het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen, een functie die hij tot zijn overlijden bekleedde.

Wambachstraat (Antwerpen) op Google maps

Biografie van Emile Wambach bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Lodewijk De Vochtlaan, Leuven

Lodewijk De Vochtlaan, Heverlee

Lodewijk De Vocht (1887 – 1977) was een Antwerpse componist, violist en dirigent. Hij was achtereenvolgens student, leerkracht en directeur aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Hij oefende er van 1919 tot 1950 de functie uit van kapelmeester van de kathedraal. Daarnaast was hij vanaf 1937 dirigent van de Chorale de la Société Philharmonique de Bruxelles.
Hij schreef een omvangrijk oeuvre en als dirigent genoot hij een internationale bekendheid.

Lodewijk De Vochtlaan (Heverlee) op Google maps

Biografie van Lodewijk De Vocht bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.