Claude Debussystraat, Anderlecht

debussy_bewerkt

Claude Debussy (1862-1918) was een Frans componist. Hij studeerde aan het Parijse conservatorium. In zijn composities werkte Debussy veelvuldig met chromatiek en niet-traditionele toonladders. Ook werd hij geïnspireerd door niet-westerse esthetiek zoals de muziek van de Javaanse gamelan. Debussy is het meest bekend voor zijn composities voor piano (Suite bergamasque (1890), Children’s corner (1908), Prélude (1909-1910) en (1912-1913)) en voor kleinere bezettingen, als schreef hij ook orkestmuziek (Prélude à l’après-midi d’un faune (1894) en enkele opera’s (Pelléas en Mélisande (1902)) en balletten. Het oeuvre van Debussy was invloedrijk bij klassieke componisten en bij jazzcomponisten.

Claude Debussystraat (Anderlecht) op Google maps

Tineke van Heulestraat, Gent (Gentbrugge)

tineke_van_heule

Tineke van Heule is de titel en de hoofdfiguur van een lied waarvan de tekst geschreven is door René De Clercq (1877-1932) en de melodie gecomponeerd is door de in Gentbrugge geboren Emiel Hullebroeck (1878-1965). Beiden waren zeer actief in de Vlaamse Beweging. Het lied verscheen Hullebroecks 9de reeks liederen (eind 19de eeuw). Deze liedbundels, voor een breed publiek geschreven, waren zeer populair.
Het lied schetst een arme maar hardwerkende, immer goedgeluimde jonge vrouw die als meid op een boerderij in dienst is. De verteller (de zoon des huizes) waardeert deze eigenschappen en wil haar ten huwelijk vragen ondanks haar arme afkomst. Het fictief personage Tineke van Heule groeide uit tot een folkloristische figuur.

Tineke van Heulestraat op Google maps

Emanuel Hielstraat, Dendermonde

Emmanuel Hiel (ook: Emanuel) (1834-1899) was schrijver. Hij was actief in diverse Vlaamsgezinde en vrijzinnige verenigingen en werkte mee aan Vlaamse tijdschriften en kranten. In 1857 verhuisde hij van zijn geboorteplaats Dendermonde naar Brussel waar hij in 1867 hoogleraar Nederlandse voordracht werd aan het Koninklijk Conservatorium. Hiel werkte samen met Peter Benoit van wie hij een belangrijk tekstdichter werd. Hij schreef voor hem diverse oratoria (Lucifer (1865), De Schelde (1868)) en cantates. Ook andere componisten uit de Vlaamse school hebben zijn gedichten en liederen getoondicht (Leo Van Gheluwe, Willem De Mol, Jan Van den Eeden). Zijn engagement als cultuurflamingant bracht hem in een commissie die tot doel had de straatnamen en hun bordjes in Schaarbeek en Brussel te vertalen naar het Nederlands.

Emanuel Hielstraat (Dendermonde) op Google maps

Willem De Molstraat, Brussel (Laken)

willem_de_mol

Willem De Mol (1846-1874) was componist. Hij studeerde aan het Brussel Conservatorium en werd organist in de Sint-Rochuskerk van Laken en de Sint-Katharinakerk van Brussel. In 1871 won hij de prijs van Rome met Colombus’ droom op tekst van Emmanuel Hiel. De jonggestorven De Mol gold als grote belofte van de Vlaamse School en werd in zijn ambitie gesteund door Peter Benoit en Hendrik Conscience. Ik ken een lied, op tekst van Gentil Antheunis, werd een vaste waarde in de liederenbudels van de 19de en 20ste eeuw.

De Willem De Molstraat (Brussel) op Google maps
Biografie van Willem De Mol bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Rachmaninovlaan, Brecht

rachmaninovlaan

Sergej Rachmaninov (1873-1943) was een Russisch componist, pianist en dirigent. Hij kreeg zijn opleiding aan het conservatorium van Moskou en werd in 1893 docent piano in Sint-Petersburg (Mariinski-Instituut). Van 1904 tot 1906 dirigeerde hij aan het Bolsjojtheater (Moskou). Rachmaninov werd een internationaal erkend en succesvol componist, pianist en dirigent. Hij componeerde in de traditie van de (Russische) romantiek pianoconcerti, symfonieën, opera’s, koormuziek, liederen, kamermuziek.
Na de Russische Revolutie verbleef hij in Scandinavië, Zwitserland en de Verenigde Staten waar hij muziekopnames maakte voor Edison Records en de Victor Talking Machine Company (later RCA Victor). Vanaf 1919 speelde hij 35 pianorellen in voor de firma Ampico.

De Rachmaninovlaan (Brecht) op Google maps

Jef Van Durmelaan, Stekene

jefvandurme

Jef Van Durme (1907-1965) is componist en pianist. Hij werd geboren in een familie van professionele muzikanten (vader Jef en grootvader Ferdinand, en ooms Fernand, Gerard Oscar en Prudent). Van Durme voltooide zijn opleiding aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen, maar trok in 1931 naar Parijs waar hij rechtstreeks contact kwam met modernistische componisten. Van Durme ging op december 31 naar Wenen waar hij bij een aantal weken lessen volgde bij Alban Berg.
De composities van Van Durme werden diverse malen bekroond (1929: Vioolsonate, Prijs Fester; 1935: Heldengedicht, eerste prijs op Internationaal Festival voor Hedendaagse Muziek, Praag; 1937: Sinfonia da Camera eerste prijs op Concours International Jeunesse van de Société Philharmonique de Bruxelles; 1942: Breughelsymfonie Prijs van Oost-Vlaanderen).

Biografie van Jef Van Durme op de site van Matrix
Jef Van Durmelaan (Stekene) op Google maps

Jennevalstraat, Brussel

jenneval

Louis Alexandre Dechet (ook: Dechez; pseudoniem: Jenneval – 1801-1830) was theateracteur en co-auteur van de tekst van de Brabançonne, het Belgisch volkslied. Dechet stond op de planken in Ajaccio, Marseille, Parijs, Rijssel en Brussel (Muntschouwburg). In 1930 keerde hij uit Parijs terug naar Brussel en sloot zich aan bij de Brusselse stadswacht. De tekst van de Brabançonne zou geschreven zijn kort na de opvoering van de opera La Muette de Portici (van Daniel Aubert en August Scribe). Co-auteur was Constantin Rodenbach en de muziek is van François Van Campenhout. De oorspronkelijke tekst werd sindsdien herhaaldelijk gewijzigd en vertaald, onder andere door Dechet zelf. Dechet nam dienst in het Belgisch vrijkorps onder leiding van Charles Niellon en sneuvelde in Boechout.

Jennevalstraat op Google maps

Arthur de Greefplein, Middelkerke

arthur_de_greefplein2

Arthur De Greef (Leuven, 1862 – Brussel, 1940) was pianist en componist. Hij studeerde piano aan de Stedelijke Muziekschool van Leuven bij Emile Mathieu en aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. In Brussel werd hij daarna pianoleerkracht. Tussen 1881 en 1883 volgde hij vervolmakingscursussen bij Franz Liszt in Weimar. De Greef verwierf internationale beroemdheid als pianist en concerteerde regelmatig in binnen- en buitenland.

Arthur de Greefplein (Middelkerke) op Google maps
Biografie van Arthur De Greef bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Peter Benoitstraat, Boortmeerbeek

benoit_boormeerbeek

Peter Benoit (Harelbeke, 1834 – Antwerpen, 1901) was componist. Hij studeerde bij François-Joseph Fétis, toenmalig directeur van het Brusselse conservatorium en een toonaangevende figuur binnen het Belgische muziekleven. Na zijn studies was Benoit voornamelijk werkzaam als componist voor de salons van Parijs, waar hij niet succesvol was, en in Brussel. Daar werkte hij zich op tot een vooraanstaande figuur in het muziekleven. Nadat hij ook in het Antwerpse muziekmilieu was geïntroduceerd, werd Benoit in 1867 benoemd tot directeur van de Ecole de Musique, die hij omvormde tot de Vlaamse Muziekschool van Antwerpen. Benoit ijverde er sterk voor om de school door de Belgische Staat te laten erkennen als conservatorium, wat in 1898 gebeurde, toen de muziekschool werd verheven tot Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen. Benoit wordt beschouwd als een bezieler van de zogenaamde Vlaamse muziekbeweging. Hij pleitte onder meer voor een vernederlandsing van het muziekonderwijs en voor religieuze muziek in de volkstaal. Benoit was in 1890 medestichter van het Nederlandsch Lyrisch Tooneel in Antwerpen, dat drie jaar later tot de Vlaamse Opera werd hervormd.

Peter Benoitstraat (Boortmeerbeek) op Google maps
Biografie van Peter Benoit bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek.

Louis Domsstraat, Hoogstraten

Louis_domsstraat

Louis Doms (1897-1982) was muzikant en volkskundige. Hij speelde diatonisch accordeon, componeerde en schreef liedteksten. Doms stichtte kort na de Eerste Wereldoorlog dansgroep De Molen met als doel de lokale danstradities te onderhouden. Hij noteerde volksdansen uit de Noorderkempen, gaf met zijn dansgroep demonstraties in scholen, bij jeugdverenigingen en bij schuttersgilden en publiceerde in 1938 twee bundels met dansen die hij had opgetekend.
Voor de volgende generatie volkskundigen was hij een belangrijke informant: Pol Heyns (in 1939), Lucy Gelber (in 1963) en Hubert Boone (1970) namen volksliederen op die hij zong of begeleidde. Het Vlaams Dansarchief kreeg vanaf 1965 van Doms de muziek en choreografie van een dertigtal dansen. Het Dansarchief publiceerde deze dansen die sindsdien een vast onderdeel werden van het repertoire van de Vlaamse volksdansgroepen.

De Louis Domsstraat (Hoogstraten) op Google maps