dirigent

Lode Meeusplein, Londerzeel

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

lode_meeusplein

Karel Lodewijk Meeus (1892-1971) was componist, dirigent en organist. Hij was actief in het lokale muziekleven van zijn thuisgemeente Londerzeel waar hij organist was en bij diverse fanfares dirigent was. In 1924 behaalde hij aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel zijn diploma van compositie. Hij schreef voornamelijk muziek voor fanfares en harmonieën.

Het Lode Meeusplein (Londerzeel) op Google maps (niet met naam op Google maps vermeld; het is het plein tussen de Dorpsstraat, Mechelsestraat en Kerkhofstraat).

Renaat Veremanslaan, Leuven

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

renaat_veremans

Renaat Veremans (Lier, 1894 – Antwerpen, 1969) was organist, dirigent en componist. Hij kreeg zijn eerste muziekonderricht, notenleer en piano, van zijn vader. Hij studeerde aan de Interdiocesane School voor Kerkmuziek, later het Lemmensinstituut, in Mechelen. Daarna vervolmaakte hij zich op het orgel in het conservatorium van Antwerpen. Hij studeerde compositie bij Edward Verheyden en August De Boeck, en componeerde in 1910 het beroemd geworden lied Vlaanderen – ’t Zijn weiden als wiegende zeeën. Veremans was organist aan de Dominicanenkerk in Lier, dirigent aan de Koninklijke Vlaamse Opera in Antwerpen en leraar notenleer aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij benoemd tot directeur van het Brugse conservatorium, waardoor hij na de oorlog in de problemen kwam. Hij bleef wel leerkracht notenleer aan het conservatorium van Antwerpen en trad regelmatig op als gastdirigent in de Vlaamse Opera. Veremans was daarnaast nog ondervoorzitter van de Belgische Auteursmaatschappij (SABAM) en muzikaal adviseur en dirigent van de Vlaams Nationale Zangfeesten.

Renaat Veremanslaan (Leuven) op Google Maps
Biografie van Renaat Veremans bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Rachmaninovlaan, Brecht

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

rachmaninovlaan

Sergej Rachmaninov (1873-1943) was een Russisch componist, pianist en dirigent. Hij kreeg zijn opleiding aan het conservatorium van Moskou en werd in 1893 docent piano in Sint-Petersburg (Mariinski-Instituut). Van 1904 tot 1906 dirigeerde hij aan het Bolsjojtheater (Moskou). Rachmaninov werd een internationaal erkend en succesvol componist, pianist en dirigent. Hij componeerde in de traditie van de (Russische) romantiek pianoconcerti, symfonieën, opera’s, koormuziek, liederen, kamermuziek.
Na de Russische Revolutie verbleef hij in Scandinavië, Zwitserland en de Verenigde Staten waar hij muziekopnames maakte voor Edison Records en de Victor Talking Machine Company (later RCA Victor). Vanaf 1919 speelde hij 35 pianorellen in voor de firma Ampico.

De Rachmaninovlaan (Brecht) op Google maps

Mendelssohnlaan, Brecht

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

Mendelssohnlaan

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809 – 1847) was een Duits componist, pianist, organist en dirigent. Hij kreeg als kind thuis muziekles en deed al vroeg ervaring op als dirigent van een eigen koor en huisorkest. Op 17-jarige leeftijd schreef hij de ouverture Sommernachtstraum waarmee hij een erkend componist werd. Mendelssohn was als uitvoerder een belangrijk figuur in de 19de-eeuwse Bachrevival. Onder zijn leiding werd in 1829 de Mattheüspassie voor het eerst integraal in Berlijn uitgevoerd. Daarnaast maakte hij veel reizen, onder meer naar Engeland, Italië en Zwitserland, waar hij op orgels in kloosters zijn pedaalspel ontwikkelde. In 1835 werd Mendelssohn benoemd tot dirigent van het Gewandhausorkest in Leipzig. Hij stichtte er eveneens een conservatorium (heden: Hochschule für Musik und Theater “Felix Mendelssohn Bartholdy”), dat een bastion werd van zijn anti-radicale muziekvisie.

Fanny Cécile Mendelssohn (1805 – 1847) was componiste en de oudere zus van Felix Mendelssohn-Bartholdy. Ze gaf twee liederenbundels en vier bundels pianostukken uit. Als componerende vrouw werd ze geconfronteerd met veel vooroordelen. Onder meer daarom werden enkele van haar composities onder naam van haar broer uitgegeven.

Mendelssohnlaan (Brecht) op Google maps

Renaat Veremansstraat, Ekeren

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

ipp

Renaat Veremans (Lier, 1894 – Antwerpen, 1969) was organist, dirigent en componist. Hij kreeg zijn eerste muziekonderricht, notenleer en piano, van zijn vader. Hij studeerde aan de Interdiocesane School voor Kerkmuziek, later het Lemmensinstituut, in Mechelen. Daarna vervolmaakte hij zich op het orgel in het conservatorium van Antwerpen. Hij studeerde compositie bij Edward Verheyden en August De Boeck, en componeerde in 1910 het beroemd geworden lied Vlaanderen – ’t Zijn weiden als wiegende zeeën. Veremans was organist aan de Dominicanenkerk in Lier, dirigent aan de Koninklijke Vlaamse Opera in Antwerpen en leraar notenleer aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij benoemd tot directeur van het Brugse conservatorium, waardoor hij na de oorlog in de problemen kwam. Hij bleef wel leerkracht notenleer aan het conservatorium van Antwerpen en trad regelmatig op als gastdirigent in de Vlaamse Opera. Veremans was daarnaast nog ondervoorzitter van de Belgische Auteursmaatschappij (SABAM) en muzikaal adviseur en dirigent van de Vlaams Nationale Zangfeesten.

Renaat Veremansstraat (Ekeren) op Google Maps
Biografie van Renaat Veremans bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Jef Van Hoofstraat, Ekeren

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

ipp

Jef Van Hoof (Antwerpen, 1886 – Antwerpen, 1959) was componist, dirigent en organist. Hij studeerde orgel, piano en harmonie aan de Vlaamse Muziekschool in Antwerpen. Daarna werd hij organist aan de Antwerpse Sint-Michielskerk, waarvan hij in 1916 titularis werd benoemd. Na de Eerste Wereldoorlog werd hij beschuldigd van activisme en ontslagen als organist. Van Hoof gaf privélessen en organiseerde concerten waarin hij als pianist optrad, tot hij in 1924 werd aangesteld als leraar harmonie en compositie aan de beiaardschool in Mechelen bij Jef Denyn. Hij stichtte in 1933 de Vlaamse Nationale Zangfeesten en werd tijdens de Tweede Wereldoorlog directeur van het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Na de bevrijding werd Van Hoof daarom ontslagen en gevangengenomen. Hij gaf nog tot 1959 les aan de beiaardschool.

Jef Van Hoofstraat (Ekeren) op Google maps
Biografie van Jef Van Hoof bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Charles De Kosterlaan, Halle

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

Charles De KosterlaanCharles De Koster (Halle, 1885 – Halle, 1939) was organist, dirigent en componist. Van 1906 tot 1919 was hij organist van de Halse Sint-Martinusbasiliek. In 1909 lag hij aan de basis van de Halse muziekschool, nu de Stedelijke Servaisacademie voor Muziek, Woord en Dans. Hij bleef directeur en leraar tot zijn overlijden. Charles De Koster was ook actief als dirigent, onder meer van de Koninklijke Koorkring Roland de Lattre en het symfonisch orkest Cercle Servais. De Koster liet een relatief omvangrijk œuvre na voor diverse bezettingen: liederen voor zang en piano (of orkest), cantates, werken voor harmonie of symfonisch orkest, motetten voor koor en orgel, werken voor orgel, …

Charles De Kosterlaan (Halle) op Google maps
Biografie van Charles De Koster bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Louis de Meesterstraat, Gavere

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

Louis De MeesterLouis De Meester (Roeselare, 1904 – Gent, 1987) was violist, pianist, musicus-modulator, dirigent en componist. De Meester was autodidact en leerde pianospelen door te werken als bioscoop- en brasseriepianist. Vanaf 1933 was hij in de Marokkaanse stad Meknès leraar notenleer aan het plaatselijke conservatorium, waar hij later ook directeur werd. Tijdens deze periode begon hij muziektheorie te studeren en te componeren. In 1937 keerde De Meester terug naar België en volgde privéles bij Paul Gilson en Jean Absil. Na de oorlog werkte De Meester bij het NIR (Nationaal Instituut voor de Radio-omroep) als musicus-modulator. In die hoedanigheid maakte hij kennis met componisten als Igor Stravinsky. Vanaf 1953 begon hij te experimenteren met concrete en elektronische muziek, zoals in zijn radio-opera De grote verzoeking van Sint-Antonius. Van 1962 tot aan zijn pensioen in 1969 werkte De Meester als artistiek directeur aan het Instituut voor Psychoacoustica en Elektronische Muziek (IPEM) in Gent.

Louis De Meesterstraat (Gavere) op Google maps
Biografie van Louis De Meester op de site van Matrix

Karel Candaelstraat, Antwerpen

muzikalestraatnamen2 reacties

ipp

Karel Candael (Antwerpen, 1883 – Rotterdam, 1948) was componist en dirigent. Hij studeerde muziektheorie, piano en trompet aan de toenmalige Vlaamsche Muziekschool van Antwerpen. Later volgde hij er ook nog harmonie bij Jan Blockx, Emile Wambach en Paul Gilson. In 1904 stichtte Candael de Zangkapel Candael, een klein gemengd koor, dat later werd omgedoopt tot het Antwerps Koor. Tot aan de Eerste Wereldoorlog zette hij zich in voor de ‘Liederenavonden voor het Volk’. Tijdens zijn carrière was hij verschillende keren dirigent en gastdirigent van de Koninklijke Vlaamse Opera. Tussen 1911 en 1919 was hij eveneens dirigent van de Koninklijke Nationale Schouwburg, waarvoor hij ook toneelmuziek componeerde. Van 1930 tot 1940 werd Candael elk jaar tijdens het zomerseizoen aangesteld als artistiek directeur en dirigent van het Casino in Knokke. Daarnaast was hij ook leerkracht notenleer en harmonie aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen. Van 1936 tot 1938 was hij directeur van de Vlaamse muziekuitzendingen van het Nationaal Instituut voor de Radio-omroep.

Karel Candaelstraat (Antwerpen) op Google maps
Biografie van Karel Candael bij het Studiecentrum voor Vlaamse Muziek

Eugène Ysayestraat, Halle

muzikalestraatnamenEen reactie plaatsen

ysayestraatEugène-Auguste Ysaÿe (1858-1931) was een Belgisch violist, dirigent en componist. Hij kende een internationale carrière als vioolvirtuoos en als dirigent. Ysaÿe studeerde bij violisten Henryk Wieniawski (in Brussel) en Henri Vieuxtemps (in Parijs). In 1879 startte zijn internationale carrière en werd hij leider van de Bilse’sche Kapelle in Berlijn en ging op tournee met pianist Anton Rubinstein in Scandinavië en Rusland.
Van 1883 tot 1886 verbleef Ysaÿe in Parijs en kwam in nauw contact met componisten. Onder anderen César Franck, Claude Debussy, Camille Saint-Saëns, Gabriel Fauré, Ernest Chausson droegen composities aan hem op. Van 1896 tot 1898 doceerde hij viool aan het Brussels conservatorium en van 1918 tot 1922 was hij dirigent bij het Cincinnati Symphonic Orchestra.
Ysaÿe was de vioolleraar van koningin Elisabeth (1876-1965), die in 1937 als hulde aan hem een vioolconcours inrichtte: de Eugène Ysaÿewedstrijd, in 1951 herdoopt tot Koningin Elisabethwedstrijd.

De Eugène Ysayestraat op Google maps